Κοινωνία/Σχέσεις~Συναισθήματα~Συμπεριφορά Vs Jesus !!!
Δυσπιστώ? όχι, δεν δυσπιστώ στη ζωή, ούτε είμαι αβέβαιη(ος) για την αγάπη, αλλά έχω κουραστεί λίγο με τις επιπολαιότητες, τους άστατους ανθρώπους, τις άδειες, αχάριστες καρδιές και τους ανθρώπους που δεν έχουν καμία ευθύνη για τα συναισθήματά τους ή τα συναισθήματα των άλλων.
Με αποθαρρύνουν λίγο κάποιες καταστάσεις που δεν έχουν καμία σχέση με τα όμορφα πράγματα που έρχονται από μέσα μου και γι' αυτό αποφάσισα να περπατήσω στα δικά μου πόδια, να μιλήσω λίγο και να επενδύσω περισσότερο σε αυτούς τους στόχους που έχω βάλει στη γωνία της ψυχής μου, γιατί περιμένω πολλά από τους άλλους.
Αυτές οι εμπειρίες που έχω αποκτήσει τα τελευταία χρόνια είναι πολύ απαραίτητες αυτή τη στιγμή, και όταν σκέφτομαι να τα παρατήσω, έρχεται ο Θεός και μου θυμίζει όλα όσα έχω ήδη πετύχει, όλα όσα έχω ήδη καταφέρει, όλα όσα έχω ήδη κερδίσει μέχρι στιγμής, οπότε συνεχίζω.
Καταλαβαίνετε, δεν γκρινιάζω, δεν παραπονιέμαι για τίποτα, δεν ζητάω τη γνώμη κάποιου που δεν ξέρει την ιστορία μου, που δεν ξέρει τι συμβαίνει στις καθημερινές μου στιγμές, απλά προσπαθώ να πω ότι δεν μπορούμε να περνάμε μια ζωή τροφοδοτώντας αυτό που δεν μας κάνει καλό, δεν μπορούμε να ζούμε αλυσοδεμένοι στο παρελθόν, ή να περιμένουμε πολλά από κάτι που είναι κάτι παραπάνω από σαφές ότι δεν αξίζει, γιατί μας φθείρει και μας κακομεταχειρίζεται.
Με έχουν ρωτήσει τι σκέφτομαι για τη "μοναξιά", και η απάντησή μου είναι απλή: υπάρχουν αυτές που μας προκαλούν συναισθηματικό πόνο, ανάγκες, αναζήτηση αυτού που δεν ξέρουμε καν, και είναι τόσο κακές όσο το άγουρο φαγητό, δεν μου αρέσει ιδιαίτερα, αλλά υπάρχουν και αυτές που είναι απαραίτητες, στις οποίες χρειαζόμαστε την παρέα μας, και λίγες στιγμές μόνοι με τη ζωή, για να νιώσουμε καλά, και να ανακαλύψουμε τι πραγματικά μας κάνει καλύτερους, χωρίς ένα πλήθος να μας αναγκάζει να είμαστε αυτό που δεν είμαστε.
The wonderful article was written by Cecilia sfalsin{Σεσίλια Σφάλσιν} & translation the underling Sinakis
ceciliasfalsin.com.br
Με αποθαρρύνουν λίγο κάποιες καταστάσεις που δεν έχουν καμία σχέση με τα όμορφα πράγματα που έρχονται από μέσα μου και γι' αυτό αποφάσισα να περπατήσω στα δικά μου πόδια, να μιλήσω λίγο και να επενδύσω περισσότερο σε αυτούς τους στόχους που έχω βάλει στη γωνία της ψυχής μου, γιατί περιμένω πολλά από τους άλλους.
Αυτές οι εμπειρίες που έχω αποκτήσει τα τελευταία χρόνια είναι πολύ απαραίτητες αυτή τη στιγμή, και όταν σκέφτομαι να τα παρατήσω, έρχεται ο Θεός και μου θυμίζει όλα όσα έχω ήδη πετύχει, όλα όσα έχω ήδη καταφέρει, όλα όσα έχω ήδη κερδίσει μέχρι στιγμής, οπότε συνεχίζω.
Καταλαβαίνετε, δεν γκρινιάζω, δεν παραπονιέμαι για τίποτα, δεν ζητάω τη γνώμη κάποιου που δεν ξέρει την ιστορία μου, που δεν ξέρει τι συμβαίνει στις καθημερινές μου στιγμές, απλά προσπαθώ να πω ότι δεν μπορούμε να περνάμε μια ζωή τροφοδοτώντας αυτό που δεν μας κάνει καλό, δεν μπορούμε να ζούμε αλυσοδεμένοι στο παρελθόν, ή να περιμένουμε πολλά από κάτι που είναι κάτι παραπάνω από σαφές ότι δεν αξίζει, γιατί μας φθείρει και μας κακομεταχειρίζεται.
Με έχουν ρωτήσει τι σκέφτομαι για τη "μοναξιά", και η απάντησή μου είναι απλή: υπάρχουν αυτές που μας προκαλούν συναισθηματικό πόνο, ανάγκες, αναζήτηση αυτού που δεν ξέρουμε καν, και είναι τόσο κακές όσο το άγουρο φαγητό, δεν μου αρέσει ιδιαίτερα, αλλά υπάρχουν και αυτές που είναι απαραίτητες, στις οποίες χρειαζόμαστε την παρέα μας, και λίγες στιγμές μόνοι με τη ζωή, για να νιώσουμε καλά, και να ανακαλύψουμε τι πραγματικά μας κάνει καλύτερους, χωρίς ένα πλήθος να μας αναγκάζει να είμαστε αυτό που δεν είμαστε.
The wonderful article was written by Cecilia sfalsin{Σεσίλια Σφάλσιν} & translation the underling Sinakis
ceciliasfalsin.com.br
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου