Κοινωνία/Σχέσεις ~ Συναισθήματα ~ Συμπεριφορά Vs Jesus !!!
Πριν χρόνια, είχα γράψει ένα πολύ ακριβές κείμενο της στιγμής "η απαλότητα είναι μια αναζήτηση της ψυχής μου" , όπου το βασικό μου θέμα ήταν: να φροντίζω τον εαυτό μου, να βάζω τα πράγματα στη θέση τους, να ισιώνω μέσα μου, να ξαναχτίζω τον εαυτό μου. Σε αυτό ανέφερα τα πολλά πράγματα που είχα χάσει από απροσεξία και τα λίγα πράγματα που μου είχαν απομείνει και που μπορούσα να διατηρήσω.
Μίλησα επίσης για τη σημασία που έδινα σε πράγματα που δεν είχαν καθόλου σημασία και για τη σημασία που θα μπορούσα να δώσω αν υπήρχε μια αναδόμηση μέσα μου. Σε αυτό το κείμενο μίλησα κυριολεκτικά για μένα, για την καρδιά μου που είχε διαλυθεί από μια αγάπη που έπρεπε να εγκαταλείψω, για κάποιον που έπρεπε επειγόντως να εγκαταλείψω, να ξεχάσω, να αφήσω πίσω μου, ώστε να πραγματοποιηθούν τα όνειρά μου, η ζωή μου, τα σχέδιά μου και όλα όσα είχε ετοιμάσει ο Θεός για μένα.
Και σήμερα, ξαναδιαβάζοντας αυτό το ίδιο κείμενο συνειδητοποίησα πόσο μεγάλωσα αντιμετωπίζοντας αυτές τις αποφάσεις που εκείνη τη στιγμή ήταν μόνο λόγια γραμμένα από μια θλιμμένη καρδιά, απογοητευμένη και γεμάτη σύγχυση. …
…Στην αρχή νομίζουμε ότι δεν θα μπορέσουμε να κάνουμε ούτε τα μισά από αυτά που θέλει και χρειάζεται η ψυχή μας για να σταθεί ξανά στα πόδια της, να σηκωθεί, να ξαναρχίσει, αλλά ο καιρός περνάει, ωριμάζουμε, δημιουργούμε θάρρος, επιτρέπουμε στον εαυτό μας, φροντίζουμε τον εαυτό μας και τα πράγματα συμβαίνουν, όχι επειδή είμαστε σούπερ σταρ, αλλά επειδή είμαστε άνθρωποι και νιώθουμε πόνο και θλίψη όταν κάτι δεν μας ταιριάζει.
Ανακεφαλαιώνοντας την ιστορία μου και βλέποντας τον εαυτό μου στη θέση που βρίσκομαι σήμερα και στις πολλές εμπειρίες που περιγράφω, σας εξομολογούμαι ότι αυτή η γυναίκα του χθες δεν υπάρχει πια, αυτό το ανθρωπάκι που νόμιζε ότι ήταν το σπασμένο μπισκότο του πακέτου δεν είναι πια μέρος αυτών που μειώνουν ή προσβάλλονται από πολλούς ανεπίλυτους ανθρώπους που δεν γνωρίζουν την αξία που έχει ο άλλος, δεν υποφέρω πια τόσο πολύ για αυτό που δεν έρχεται.
Ναι, εξακολουθώ να έχω συναισθήματα, εξακολουθώ να αγαπώ και να συγχωρώ, εξακολουθώ να κάνω αυτό που είναι σωστό, αλλά τα πόδια μου είναι στο έδαφος και πατούν μόνο εκεί που μπορούν να σταθούν. Οι επιπολαιότητες δεν με ελκύουν πλέον. Είμαι ευτυχισμένη με τα αποτελέσματα και ελπίζω ολόψυχα να καταλάβετε ότι η φροντίδα του εαυτού σας μας κάνει να μεγαλώνουμε, και, η ανάπτυξη δεν μας κάνει απρόσβλητους από τις προκλήσεις, αλλά μας κάνει καλά, μας κάνει πιο δυνατούς και πιο ασφαλείς επίσης.
The wonderful article was written by Cecilia sfalsin{Σεσίλια Σφάλσιν} & translation the underling Sinakis
ceciliasfalsin.com.br
