Κοινωνία/Σχέσεις ~ Συναισθήματα ~ Συμπεριφορά Vs Jesus !!!
Είμαι κι εγώ από εκείνους που χρειάζονται χρόνο για να συγχωρήσουν το κακό που μου κάνουν. Είμαι άνθρωπος, νιώθω πόνο, απογοητεύομαι και προφανώς όταν ανοίξει η πληγή μέσα μας, είναι πολύ δύσκολο να κοιτάξουμε το άτομο που μας πλήγωσε σαν να μην συνέβη τίποτα και να πούμε: σε συγχωρώ. Έχω επίσης αυτό το ταμπεραμέντο της αναδόμησης, όπου πρέπει να πάρω μια βαθιά ανάσα, να δώσω στον εαυτό μου λίγο χρόνο, να σκεφτώ και να ξανασκεφτώ για να καταλήξω στο συμπέρασμα ότι έκανα λάθος με κάποιον. Είμαι κι εγώ ένα απογοητευτικό ον.
Αυτό που θέλω να σας πω είναι ότι δεν είναι εύκολο να ασχοληθούμε με την καρδιά μας όταν πρόκειται να συγχωρήσουμε, να συγχωρήσουμε τον εαυτό μας και να ζητήσουμε συγχώρεση, αλλά αυτός είναι ο μόνος τρόπος που μας απαλλάσσει από τον πόνο και κάνει τη συνείδησή μας να καταφεύγει σε ειρήνη, εκτός του ότι μας φέρνει πιο κοντά στον Θεό. …
… Αυτό που έκανε περισσότερο ο Ιησούς ήταν να αγαπά, να θεραπεύει, να ελευθερώνει, να φέρνει ζωή, να διακηρύσσει την αγάπη και να κάνει θαύματα, και πολλοί από αυτούς που τον γνώριζαν ήταν εκεί, σε εκείνο το δρόμο από όπου πέρασε κουβαλώντας εκείνο το σταυρό, λέγοντας: σταύρωσέ τον.
Τον έφτυναν, τον εξευτέλιζαν, τον συκοφαντούσαν, γελούσαν με την αδυναμία του, χειροκροτούσαν το χυμένο αίμα του και δεν τους ένοιαζε το μαρτύριό του, αλλά, ακόμη και πληγωμένος, καρφωμένος σε εκείνο το σταυρό, ζητούσε από το Θεό να τους συγχωρήσει όλους, γιατί δεν ήξεραν τι έκαναν, χωρίς να υπολογίζουν εκείνον τον ληστή στο σταυρό, που πέρασε μια ζωή παραστρατημένος και την τελευταία στιγμή ζήτησε να είναι μαζί του στον παράδεισο. Ο Ιησούς δεν περίμενε να περάσει ο πόνος, να επουλωθούν οι πληγές ή να ξεπεράσει τον θάνατο για να προσευχηθεί στον Πατέρα για όλους, ξεπέρασε τον εαυτό Του για όλους.
Επομένως, παρόλο που είναι πολύ δύσκολο για εμάς να συγχωρήσουμε το κακό που μας κάνουν, πρέπει να θυμόμαστε ότι κάποιος πέθανε για εμάς, αναστήθηκε την τρίτη ημέρα και συνεχίζει με ανοιχτές αγκάλες να μας συγχωρεί για τόσα λάθη που διαπράττουμε όταν η ανθρώπινη κατάσταση μιλάει πιο δυνατά από τη λογική μας. …
… Ο Ιησούς νίκησε και μας δίδαξε με τον πιο επώδυνο τρόπο και τον πιο όμορφο ταυτόχρονα, ότι ο μεγαλύτερος είναι αυτός που κατακτά τον εαυτό του και ότι ελεύθερος είναι αυτός που ξέρει να συγχωρεί χωρίς να κουβαλάει μνησικακία και έλλειψη αγάπης. Δεν είναι εύκολο, δεν γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη, αλλά είναι πολύ απαραίτητο για την ψυχή μας να νιώθει την ευχαρίστηση των ελεύθερων συναισθημάτων, ακόμα κι αν ο άλλος δεν το αξίζει...
The wonderful article was written by Cecilia sfalsin{Σεσίλια Σφάλσιν} & translation the underling Sinakis
ceciliasfalsin.com.br
Αυτό που θέλω να σας πω είναι ότι δεν είναι εύκολο να ασχοληθούμε με την καρδιά μας όταν πρόκειται να συγχωρήσουμε, να συγχωρήσουμε τον εαυτό μας και να ζητήσουμε συγχώρεση, αλλά αυτός είναι ο μόνος τρόπος που μας απαλλάσσει από τον πόνο και κάνει τη συνείδησή μας να καταφεύγει σε ειρήνη, εκτός του ότι μας φέρνει πιο κοντά στον Θεό. …
… Αυτό που έκανε περισσότερο ο Ιησούς ήταν να αγαπά, να θεραπεύει, να ελευθερώνει, να φέρνει ζωή, να διακηρύσσει την αγάπη και να κάνει θαύματα, και πολλοί από αυτούς που τον γνώριζαν ήταν εκεί, σε εκείνο το δρόμο από όπου πέρασε κουβαλώντας εκείνο το σταυρό, λέγοντας: σταύρωσέ τον.
Τον έφτυναν, τον εξευτέλιζαν, τον συκοφαντούσαν, γελούσαν με την αδυναμία του, χειροκροτούσαν το χυμένο αίμα του και δεν τους ένοιαζε το μαρτύριό του, αλλά, ακόμη και πληγωμένος, καρφωμένος σε εκείνο το σταυρό, ζητούσε από το Θεό να τους συγχωρήσει όλους, γιατί δεν ήξεραν τι έκαναν, χωρίς να υπολογίζουν εκείνον τον ληστή στο σταυρό, που πέρασε μια ζωή παραστρατημένος και την τελευταία στιγμή ζήτησε να είναι μαζί του στον παράδεισο. Ο Ιησούς δεν περίμενε να περάσει ο πόνος, να επουλωθούν οι πληγές ή να ξεπεράσει τον θάνατο για να προσευχηθεί στον Πατέρα για όλους, ξεπέρασε τον εαυτό Του για όλους.
Επομένως, παρόλο που είναι πολύ δύσκολο για εμάς να συγχωρήσουμε το κακό που μας κάνουν, πρέπει να θυμόμαστε ότι κάποιος πέθανε για εμάς, αναστήθηκε την τρίτη ημέρα και συνεχίζει με ανοιχτές αγκάλες να μας συγχωρεί για τόσα λάθη που διαπράττουμε όταν η ανθρώπινη κατάσταση μιλάει πιο δυνατά από τη λογική μας. …
… Ο Ιησούς νίκησε και μας δίδαξε με τον πιο επώδυνο τρόπο και τον πιο όμορφο ταυτόχρονα, ότι ο μεγαλύτερος είναι αυτός που κατακτά τον εαυτό του και ότι ελεύθερος είναι αυτός που ξέρει να συγχωρεί χωρίς να κουβαλάει μνησικακία και έλλειψη αγάπης. Δεν είναι εύκολο, δεν γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη, αλλά είναι πολύ απαραίτητο για την ψυχή μας να νιώθει την ευχαρίστηση των ελεύθερων συναισθημάτων, ακόμα κι αν ο άλλος δεν το αξίζει...
The wonderful article was written by Cecilia sfalsin{Σεσίλια Σφάλσιν} & translation the underling Sinakis
ceciliasfalsin.com.br
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου