Κοινωνία/Σχέσεις ~ Συναισθήματα ~ Συμπεριφορά Vs Jesus !!!
Κάποτε ήμουν από εκείνους τους ανθρώπους που φρόντιζαν για τις φιλίες τους, περιτριγυρισμένος από πολλούς, γεμάτος "καλόκαρδους" "φίλους", άλλωστε είχα τις κορυφαίες στιγμές της ζωής μου, που πλήρωναν για καφέ στη γωνία, που καλούσαν ανθρώπους για επίσημο γεύμα, που έδιναν δώρα, που βοηθούσαν, ένα ανοιχτό χέρι, ξέρετε, το είδος που δεν αρνιόταν σε κανέναν τίποτα.
Ακόμα είμαι, ζήτησα από τον Θεό να μην επιτρέψει στις απογοητεύσεις να μου στερήσουν την ευχαρίστηση να είμαι αυτή που είμαι, να μην μου στερήσει η θλίψη την καλοσύνη, τη στοργή μου, την επιθυμία μου να βοηθήσω τους άλλους , αλλά να με διδάξει να διακρίνω ποιος πραγματικά είμαι στη ζωή μου, και το ένιωσα αυτό στην ψυχή μου μόνο όταν χτύπησα σκόνη και δεν είχα τίποτα άλλο να προσφέρω παρά μόνο σεβασμό και συντροφικότητα.
Όχι, δεν έγινα πικρόχολος άνθρωπος, αντιθέτως, άρχισα να αγαπώ και να αγαπώ τον εαυτό μου περισσότερο, αλλά αυτή ήταν μια μακρά διαδικασία, ήταν με πολλή προσευχή, κλάμα και την υποστήριξη λίγων ανθρώπων που μπορούσα να μετρήσω στο δάχτυλό μου, τους οποίους θα μπορούσα πραγματικά να αποκαλώ ανθρώπους που με αγαπούν πραγματικά, φίλους με κεφαλαίο "Α".
Το να συγχωρούμε αυτούς που μας προσβάλλουν και μιλούν άσχημα για εμάς δεν είναι εύκολο. Ούτε είναι εύκολο να συγχωρούμε εκείνους που μας γυρίζουν την πλάτη, μας εγκαταλείπουν σε δύσκολες στιγμές και ακόμη και προσποιούνται ότι δεν μας γνωρίζουν πια. Ωστόσο, η έλλειψη συγχώρεσης βλάπτει μόνο εμάς και όχι τους άλλους, κλείνει μόνο πόρτες στη ζωή μας, βλάπτει μόνο εμάς και όχι τους άλλους.
Όσοι δεν συγχωρούν δεν περπατούν ούτε προχωρούν μπροστά. Μένουν στις πληγές αντί να ξαναχτίζουν τον εαυτό τους, και αυτό τους εμποδίζει να γυρίσουν τα πράγματα. Όσοι κουβαλούν δυσαρέσκεια δεν μπορούν να φέρουν επιτεύγματα.
Σήμερα βρίσκομαι σε μια καλή φάση, δεν έχω φτάσει ακόμα εκεί που θέλω, αλλά είμαι στα μισά του δρόμου χάρη στο Θεό , έχω εκπληρώσει ένα μεγάλο μέρος των ονείρων μου και μπορώ να πω ότι έχω σταθεί ξανά στα πόδια μου, αλλά όχι με την ίδια αφέλεια όπως πριν, είμαι πιο προσεκτικός, επιλεκτικός και λίγο σιωπηλός για κάποια από τα σχέδια που έχω, εκτός από το ότι προσφέρω εκείνο το καλό φλιτζάνι καφέ και τη θαλπωρή μιας καλής κουβέντας και καλής παρέας, σήμερα προσφέρω μόνο σε φίλους που μπορώ να αποκαλώ αδελφούς.
The wonderful article was written by Cecilia sfalsin{Σεσίλια Σφάλσιν} & translation the underling Sinakis
ceciliasfalsin.com.br
Ακόμα είμαι, ζήτησα από τον Θεό να μην επιτρέψει στις απογοητεύσεις να μου στερήσουν την ευχαρίστηση να είμαι αυτή που είμαι, να μην μου στερήσει η θλίψη την καλοσύνη, τη στοργή μου, την επιθυμία μου να βοηθήσω τους άλλους , αλλά να με διδάξει να διακρίνω ποιος πραγματικά είμαι στη ζωή μου, και το ένιωσα αυτό στην ψυχή μου μόνο όταν χτύπησα σκόνη και δεν είχα τίποτα άλλο να προσφέρω παρά μόνο σεβασμό και συντροφικότητα.
Όχι, δεν έγινα πικρόχολος άνθρωπος, αντιθέτως, άρχισα να αγαπώ και να αγαπώ τον εαυτό μου περισσότερο, αλλά αυτή ήταν μια μακρά διαδικασία, ήταν με πολλή προσευχή, κλάμα και την υποστήριξη λίγων ανθρώπων που μπορούσα να μετρήσω στο δάχτυλό μου, τους οποίους θα μπορούσα πραγματικά να αποκαλώ ανθρώπους που με αγαπούν πραγματικά, φίλους με κεφαλαίο "Α".
Το να συγχωρούμε αυτούς που μας προσβάλλουν και μιλούν άσχημα για εμάς δεν είναι εύκολο. Ούτε είναι εύκολο να συγχωρούμε εκείνους που μας γυρίζουν την πλάτη, μας εγκαταλείπουν σε δύσκολες στιγμές και ακόμη και προσποιούνται ότι δεν μας γνωρίζουν πια. Ωστόσο, η έλλειψη συγχώρεσης βλάπτει μόνο εμάς και όχι τους άλλους, κλείνει μόνο πόρτες στη ζωή μας, βλάπτει μόνο εμάς και όχι τους άλλους.
Όσοι δεν συγχωρούν δεν περπατούν ούτε προχωρούν μπροστά. Μένουν στις πληγές αντί να ξαναχτίζουν τον εαυτό τους, και αυτό τους εμποδίζει να γυρίσουν τα πράγματα. Όσοι κουβαλούν δυσαρέσκεια δεν μπορούν να φέρουν επιτεύγματα.
Σήμερα βρίσκομαι σε μια καλή φάση, δεν έχω φτάσει ακόμα εκεί που θέλω, αλλά είμαι στα μισά του δρόμου χάρη στο Θεό , έχω εκπληρώσει ένα μεγάλο μέρος των ονείρων μου και μπορώ να πω ότι έχω σταθεί ξανά στα πόδια μου, αλλά όχι με την ίδια αφέλεια όπως πριν, είμαι πιο προσεκτικός, επιλεκτικός και λίγο σιωπηλός για κάποια από τα σχέδια που έχω, εκτός από το ότι προσφέρω εκείνο το καλό φλιτζάνι καφέ και τη θαλπωρή μιας καλής κουβέντας και καλής παρέας, σήμερα προσφέρω μόνο σε φίλους που μπορώ να αποκαλώ αδελφούς.
The wonderful article was written by Cecilia sfalsin{Σεσίλια Σφάλσιν} & translation the underling Sinakis
ceciliasfalsin.com.br
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου