Κοινωνία/Σχέσεις ~ Συναισθήματα ~ Συμπεριφορά !!!
Είμαι πάρα πολύ γυναίκα για να πάω να συναντήσω αυτόν που άφησα πίσω λόγω υπερηφάνειας, ανωριμότητας, έλλειψης σεβασμού, ζήλου, φροντίδας, αξίας και αγάπης από μέρους μου. Είμαι ικανή να γυρίσω πίσω, να ζητήσω συγχώρεση και να ανακαλέσω τον εαυτό μου. Πιστεύω ότι αυτό είναι μέρος του καλού χαρακτήρα ενός ανθρώπου που γνωρίζει πολύ καλά ότι το να σφάλεις είναι ανθρώπινο, αλλά το να παραμένεις στο λάθος νομίζοντας ότι είσαι ο ιδιοκτήτης του λόγου, πληγώνοντας χωρίς λόγο τους άλλους είναι ανοησία, δεν ευχαριστεί τον Θεό και δεν μας οδηγεί πουθενά.
Αλλά είμαι λίγο αμετανόητη (που διαμορφώνεται lol) όταν κάποιος αποφασίζει από δειλία, αχαριστία, υπερηφάνεια και έλλειψη αγάπης να με αφήσει πίσω του με το καλό (είπε) στο πρόσωπό μου "μην με ξαναζητήσετε ποτέ". Και, είμαι λίγο βαθιά όταν λέω, το "ποτέ ξανά" τους έχει μεγάλη δύναμη, και συνήθως λέω ότι έχει μεγαλύτερη δύναμη στην καρδιά αυτού που το δέχεται, παρά στα χείλη αυτού που το προφέρει.
Το θέμα δεν είναι ότι η καρδιά μου είναι από πέτρα, αντίθετα, είναι ότι επειδή έχει αληθινά συναισθήματα και επειδή είμαι επίμονη και προσεκτική με αυτόν που αγαπώ, ότι ορισμένες συμπεριφορές, ορισμένες λέξεις, ορισμένες συμπεριφορές έρχονται σαν βέλος, ενεργοποιώντας την αυτοαγάπη μου και λέγοντας: πρέπει να φροντίσεις τον εαυτό σου.
Δεν ήμουν πάντα έτσι, μην γελιέστε. Έχω τρέξει πίσω από ανθρώπους που δεν το άξιζαν, έχω κάνει τα πάντα για εκείνους που δεν έκαναν τίποτα για μένα, έχω συρθεί, και ομολογώ: δεν το μετανιώνω, έχω αποκομίσει και εξακολουθώ να αποκομίζω πολλούς καλούς καρπούς γι' αυτό, αλλά έχω μάθει με τη ζωή ότι μερικές φορές πρέπει να αφήνουμε αυτό/αυτό που μας πληγώνει και να κοιτάμε αυτό που είναι μπροστά μας που εξαρτάται πολύ από το θάρρος, τη δύναμη της θέλησης και τον αυτοσεβασμό μας.
Δεν λέω ότι πρέπει να προσβάλλουμε, να πληγώνουμε, να παραιτούμαστε ή να μη συγχωρούμε, ακόμη και γιατί η διαφορά γίνεται με το να δίνουμε το καλύτερο που έχουμε, με το να συγχωρούμε και με το να ευχόμαστε να τα βρει ο άλλος, αλλά η ψυχή μας ζητά υποχρεωτικά στάσεις και, όσο και αν θέλουμε να μείνει ο άλλος (σε κάθε συναισθηματική σχέση), κανείς δεν είναι ευτυχής που εισβάλλει σε μια καρδιά που δεν του ταιριάζει.
Αυτό είναι σφιχτό, άβολο και επίσης πολύ κουραστικό. Να είστε καλά... Ο Θεός σας γνωρίζει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον. Αρκετά! Όσο για το "ποτέ ξανά", απλά θυμηθείτε ότι δεν ξέρουμε τίποτα για το αύριο!!!
The wonderful article was written by Cecilia sfalsin{Σεσίλια Σφάλσιν} & translation the underling Sinakis
ceciliasfalsin.com.br
Αλλά είμαι λίγο αμετανόητη (που διαμορφώνεται lol) όταν κάποιος αποφασίζει από δειλία, αχαριστία, υπερηφάνεια και έλλειψη αγάπης να με αφήσει πίσω του με το καλό (είπε) στο πρόσωπό μου "μην με ξαναζητήσετε ποτέ". Και, είμαι λίγο βαθιά όταν λέω, το "ποτέ ξανά" τους έχει μεγάλη δύναμη, και συνήθως λέω ότι έχει μεγαλύτερη δύναμη στην καρδιά αυτού που το δέχεται, παρά στα χείλη αυτού που το προφέρει.
Το θέμα δεν είναι ότι η καρδιά μου είναι από πέτρα, αντίθετα, είναι ότι επειδή έχει αληθινά συναισθήματα και επειδή είμαι επίμονη και προσεκτική με αυτόν που αγαπώ, ότι ορισμένες συμπεριφορές, ορισμένες λέξεις, ορισμένες συμπεριφορές έρχονται σαν βέλος, ενεργοποιώντας την αυτοαγάπη μου και λέγοντας: πρέπει να φροντίσεις τον εαυτό σου.
Δεν ήμουν πάντα έτσι, μην γελιέστε. Έχω τρέξει πίσω από ανθρώπους που δεν το άξιζαν, έχω κάνει τα πάντα για εκείνους που δεν έκαναν τίποτα για μένα, έχω συρθεί, και ομολογώ: δεν το μετανιώνω, έχω αποκομίσει και εξακολουθώ να αποκομίζω πολλούς καλούς καρπούς γι' αυτό, αλλά έχω μάθει με τη ζωή ότι μερικές φορές πρέπει να αφήνουμε αυτό/αυτό που μας πληγώνει και να κοιτάμε αυτό που είναι μπροστά μας που εξαρτάται πολύ από το θάρρος, τη δύναμη της θέλησης και τον αυτοσεβασμό μας.
Δεν λέω ότι πρέπει να προσβάλλουμε, να πληγώνουμε, να παραιτούμαστε ή να μη συγχωρούμε, ακόμη και γιατί η διαφορά γίνεται με το να δίνουμε το καλύτερο που έχουμε, με το να συγχωρούμε και με το να ευχόμαστε να τα βρει ο άλλος, αλλά η ψυχή μας ζητά υποχρεωτικά στάσεις και, όσο και αν θέλουμε να μείνει ο άλλος (σε κάθε συναισθηματική σχέση), κανείς δεν είναι ευτυχής που εισβάλλει σε μια καρδιά που δεν του ταιριάζει.
Αυτό είναι σφιχτό, άβολο και επίσης πολύ κουραστικό. Να είστε καλά... Ο Θεός σας γνωρίζει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον. Αρκετά! Όσο για το "ποτέ ξανά", απλά θυμηθείτε ότι δεν ξέρουμε τίποτα για το αύριο!!!
The wonderful article was written by Cecilia sfalsin{Σεσίλια Σφάλσιν} & translation the underling Sinakis
ceciliasfalsin.com.br
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου