Κοινωνία/Σχέσεις~Συναισθήματα~Συμπεριφορά Vs Jesus !!!
Έχω μεγαλώσει πολύ στη ζωή μου! Και αυτό δεν έγινε εξαιτίας του χρόνου ή της ηλικίας, αλλά εξαιτίας της ανάγκης της καρδιάς μου. Για τις φορές που πληγώθηκε, για τις φορές που εμπιστεύτηκε, για τις φορές που πίστεψε ότι θα τα καταφέρει και δεν τα κατάφερε, για τις φορές που απογοητεύτηκε και αγαπήθηκε, για τις φορές που δεν φρόντισε τον εαυτό της.
Μεγαλώνουμε όταν δεν υπάρχει τρόπος να ξεφύγουμε από οτιδήποτε λάθος κάνουμε. Μιλάω για τις επιλογές και τις αποφάσεις. Μιλάω για τον επίμονο τρόπο που μερικές φορές θέλουμε μόνο αυτό που δεν είναι για εμάς, για αυτή την παράλογη αδυναμία που κάθε τόσο μας ρίχνει στα χέρια των άλλων σαν μπούμερανγκ και μας κάνει όλο και πιο εξαρτημένους από αυτό που δεν μπορούν να μας προσφέρουν, μιλάω για τον ανόητο τρόπο που πιστεύουμε ότι οι άλλοι είναι καλύτεροι και πιο ικανοί και ότι ποτέ δεν θα καταφέρουμε κάτι ενδιαφέρον επειδή δεν είμαστε ικανοί, αναγνωρισμένοι ή περιτριγυρισμένοι από επαίνους και κοινό.
Στην πραγματικότητα τα πράγματα δεν γίνονται έτσι, αλλά αυτό το συνειδητοποιούμε μόνο όταν βλέπουμε μεγάλες ευκαιρίες να μας ξεγλιστρούν μέσα από τα χέρια, ανακαλύπτουμε πόσο πολύτιμοι είμαστε μόνο όταν κοιταζόμαστε στον καθρέφτη και βλέπουμε τη μύτη μας να σπάει από τα περιττά χαστούκια στο πρόσωπο.
Συνειδητοποιούμε πόσο διαφορετικά θα μπορούσε να ήταν όταν βρεθούμε στο έδαφος και χωρίς κανέναν δίπλα μας να μας πει τουλάχιστον: έλα, σήκω πάνω, μπορείς να το κάνεις. Το θέμα δεν είναι η βλάβη που δεχόμαστε, αλλά αυτό που δημιουργούμε στον εαυτό μας μπροστά της.
Δεν φταίνε οι άνθρωποι που δεν ήξεραν πώς να μας φροντίσουν, αλλά οι προσδοκίες που δημιουργούμε εμείς από αυτούς, πιστεύοντας ότι είναι τέλειοι σε όλα και χωρίς να προετοιμαζόμαστε για τα λάθη τους. Όταν λέω ότι μεγάλωσα, εννοώ ότι έμαθα να βαδίζω στο μονοπάτι της εμπειρίας και να μην εναποθέτω τη ζωή μου, τα όνειρά μου και την ευτυχία μου στα χέρια των άλλων.
Θέλω απλώς να καταλάβετε ότι είναι δική μας ευθύνη να προχωρήσουμε μπροστά, και αν θέλουμε να είμαστε επιτυχημένοι στο μέλλον, πρέπει να έχουμε πίστη στον Θεό και αυτοπεποίθηση πάνω από κάθε θάρρος ή δύναμη. Δεν πρέπει να τρέφουμε μνησικακία, αλλά να συγχωρούμε όσες φορές χρειάζεται και να συνεχίσουμε να πιστεύουμε στην αγάπη και σε αυτό που μπορούμε να γίνουμε χωρίς να βλάψουμε κανέναν. Η ζωή μας δίνει την ανταπόδοση που μας αξίζει και ο Θεός μας ευλογεί επίσης.
The wonderful article was written by Cecilia sfalsin{Σεσίλια Σφάλσιν} & translation the underling Sinakis
ceciliasfalsin.com.br
Μεγαλώνουμε όταν δεν υπάρχει τρόπος να ξεφύγουμε από οτιδήποτε λάθος κάνουμε. Μιλάω για τις επιλογές και τις αποφάσεις. Μιλάω για τον επίμονο τρόπο που μερικές φορές θέλουμε μόνο αυτό που δεν είναι για εμάς, για αυτή την παράλογη αδυναμία που κάθε τόσο μας ρίχνει στα χέρια των άλλων σαν μπούμερανγκ και μας κάνει όλο και πιο εξαρτημένους από αυτό που δεν μπορούν να μας προσφέρουν, μιλάω για τον ανόητο τρόπο που πιστεύουμε ότι οι άλλοι είναι καλύτεροι και πιο ικανοί και ότι ποτέ δεν θα καταφέρουμε κάτι ενδιαφέρον επειδή δεν είμαστε ικανοί, αναγνωρισμένοι ή περιτριγυρισμένοι από επαίνους και κοινό.
Στην πραγματικότητα τα πράγματα δεν γίνονται έτσι, αλλά αυτό το συνειδητοποιούμε μόνο όταν βλέπουμε μεγάλες ευκαιρίες να μας ξεγλιστρούν μέσα από τα χέρια, ανακαλύπτουμε πόσο πολύτιμοι είμαστε μόνο όταν κοιταζόμαστε στον καθρέφτη και βλέπουμε τη μύτη μας να σπάει από τα περιττά χαστούκια στο πρόσωπο.
Συνειδητοποιούμε πόσο διαφορετικά θα μπορούσε να ήταν όταν βρεθούμε στο έδαφος και χωρίς κανέναν δίπλα μας να μας πει τουλάχιστον: έλα, σήκω πάνω, μπορείς να το κάνεις. Το θέμα δεν είναι η βλάβη που δεχόμαστε, αλλά αυτό που δημιουργούμε στον εαυτό μας μπροστά της.
Δεν φταίνε οι άνθρωποι που δεν ήξεραν πώς να μας φροντίσουν, αλλά οι προσδοκίες που δημιουργούμε εμείς από αυτούς, πιστεύοντας ότι είναι τέλειοι σε όλα και χωρίς να προετοιμαζόμαστε για τα λάθη τους. Όταν λέω ότι μεγάλωσα, εννοώ ότι έμαθα να βαδίζω στο μονοπάτι της εμπειρίας και να μην εναποθέτω τη ζωή μου, τα όνειρά μου και την ευτυχία μου στα χέρια των άλλων.
Θέλω απλώς να καταλάβετε ότι είναι δική μας ευθύνη να προχωρήσουμε μπροστά, και αν θέλουμε να είμαστε επιτυχημένοι στο μέλλον, πρέπει να έχουμε πίστη στον Θεό και αυτοπεποίθηση πάνω από κάθε θάρρος ή δύναμη. Δεν πρέπει να τρέφουμε μνησικακία, αλλά να συγχωρούμε όσες φορές χρειάζεται και να συνεχίσουμε να πιστεύουμε στην αγάπη και σε αυτό που μπορούμε να γίνουμε χωρίς να βλάψουμε κανέναν. Η ζωή μας δίνει την ανταπόδοση που μας αξίζει και ο Θεός μας ευλογεί επίσης.
The wonderful article was written by Cecilia sfalsin{Σεσίλια Σφάλσιν} & translation the underling Sinakis
ceciliasfalsin.com.br
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου